Czym są zaburzenia erekcji?

Niepełna erekcja lub całkowity brak erekcji bardzo często jest powodem wstydu, pogarsza
samopoczucie, a także ma bezpośredni wpływ na relacje w związku[2]. Czym są zaburzenia
erekcji, jakie są ich przyczyny, a także jak sobie z nimi poradzić?

Zaburzenie erekcji określa się jako stałą lub nawracającą niemożność uzyskania pełnego wzwodu i
odbycia satysfakcjonującego stosunku seksualnego[1].
Słaba erekcja najczęściej spotykana jest u mężczyzn w średnim i starszym wieku (40-70 lat), a
schorzenie to pogłębia się z naturalnym procesem starzenia się[1].
W Polsce niepełna erekcja dotyka już 1,5 miliona mężczyzn, zaś z tej liczby jedynie około 225
tysięcy podejmuje leczenie i zgłasza się ze swoim problemem do odpowiedniego specjalisty[1].

Przyczyn niepełnej erekcji jest wiele. Mogą mieć one charakter fizyczny, jak również psychiczny.
Najczęściej wskazuje się, że za problemy z erekcją odpowiadają połączone czynniki psychiczne i
fizyczne. Choć można dostrzec pewne rozgraniczenie: starsi mężczyźni zmagają się z tym
schorzeniem ze względu na jego fizyczne podłoże, u młodszych za problemy ze wzwodem
odpowiadają głównie czynniki psychiczne[3].
Co wywołuje zaburzenia erekcji?

  • choroby (cukrzyca, nadciśnienie, miażdżyca),
  • zaburzenia hormonalne i neurologiczne,
  • nieprawidłowa budowa lub uszkodzenie członka,
  • przebyte zabiegi operacyjne,
  • starzenie się organizmu,
  • używki (szczególnie alkohol i papierosy),
  • stres,
  • zła dieta,
  • zbyt mała aktywność fizyczna,
  • siedzący tryb życia,
  • niska samoocena,
  • lęk przed porażką seksualną,
  • wychowanie i religia,
  • kompleks małego przyrodzenia,
  • lęk przed posiadaniem dzieci,
  • niektóre leki (m.in. leki na nadciśnienie, antydepresanty)[3].

Zaburzenia erekcji możemy rozpoznać po towarzyszących jej objawach. Do najczęściej
występujących należą:

  • całkowita lub częściowa niemożność uzyskania erekcji,
  • wydłużony czas osiągnięcia wzwodu,
  • szybka erekcja zanikająca przed wytryskiem,
  • problemy z uzyskaniem ejakulacji,
  • niewielka ilość spermy,
  • niska jakość współżycia[4]

Jeśli zauważymy u siebie stałe lub nawracające problemy ze wzwodem, bezwzględnie warto udać
się do specjalisty. Zbyt długie zwlekanie i liczenie na to, że problem sam zniknie, może go tylko
pogłębić. Ponadto słaba erekcja może być symptomem innych poważnych schorzeń, których w
żadnym razie nie powinniśmy lekceważyć[3].
Dlatego warto wybrać się do lekarza, który na początku przeprowadzi krótki wywiad, a następnie
badania (prącia, jąder, prostaty). Często może zlecić dodatkowe badania (badania moczu, krwi,
ultrasonografię naczyń krwionośnych w członku, nocny test zaburzeń erekcji, rezonans
magnetyczny), a także konsultacje seksuologiczne, psychologiczne, czy kardiologiczne[3][4].

Metody leczenia w głównej mierze zależą od rodzaju czynników powodujących problem, dlatego
tak istotna jest prawidłowa diagnoza. W przypadku stwierdzenia występowania czynników
psychologicznych stosuje się najczęściej psychoterapię, poradnictwo seksualne, terapię dla par[3].
Jeśli za brak erekcji odpowiadają przyczyny organiczne, wówczas pacjent poddawany jest leczeniu
farmakologicznemu, gdzie pierwszym etapem jest zażywanie odpowiednich leków[3].
Wśród nich najpowszechniejsze są inhibitory fosfodiesterazy typu 5[1], czyli między innymi Viagra
oraz polskie preparaty, jak Maxon Active. To bezpieczny lek na potencję bez recepty, który jest
dobrze tolerowany przez organizm.
Jeśli leki nie przyniosą znaczącej poprawy i nadal będziemy mieli jedynie szybką erekcję,
przechodzi się do fazy leczenia poprzez zastosowanie urządzeń próżniowych i zabiegów
chirurgicznych[3].

Duży wpływ na pogłębienie tego schorzenia ma nasz styl życia. Pośpiech, stres, brak aktywności
fizycznej może prowadzić do dalszych zaburzeń. Dlatego istotne jest odstawienie wszelkich
używek, znalezienie czasu na relaks.
Ponadto powinniśmy włączyć do diety dużą ilość warzyw, owoców, a przy tym unikać tłustych
potraw (m.in. fast food’ów). Warto także regularnie się badać i pilnować poziomu cukru i
cholesterolu we krwi[3].

  1. Rabijewski M. Zaburzenia erekcji – etiologia i leczenie. Przegląd Urologiczny. 2006;4(38):46-50.
  2. Dadej R. Etiologia i leczenie zaburzeń wzwodu prącia. Geriatria. 2008;2:182-193
  3. Grabski B, Cichoń W. Zaburzenia erekcji. Dostęp online:
    https://seksuologia.mp.pl/zaburzenia-seksualne/u-mezczyzn/92036,zaburzenia-erekcji Data
    dostępu02.2017
  4. Sławiński G. Zaburzenia erekcji w cukrzycy. Dostęp online:
    http://cukrzycapolska.pl/powiklania-cukrzycowe/zaburzenia-erekcji/ Data dostępu:
    19.02.2017